Spotkanie poświęcone biografii oraz utworom Zuzanny Ginczanki.
Non omnis moriar — moje dumne włości,
Łąki moich obrusów, twierdze szaf niezłomnych,
Prześcieradła rozległe, drogocenna pościel
I suknie, jasne suknie pozostaną po mnie.
Zuzanna Ginczanka (właściwie Sara Polina Gincburg) uważana była za jedną z najzdolniejszych poetek dwudziestolecia międzywojennego. (…) Jej talent nie zdążył w pełni się rozwinąć – Ginczanka zginęła pod koniec drugiej wojny światowej, rozstrzelana w Krakowie. – całość tekstu na portalu culture.pl