O pracy nad wydaniem zapisków wojennych Aurelii Wyleżyńskiej opowiedzą dr Grażyna Pawlak (Instytut Badań Literackich PAN), dr Marcin Urynowicz (Biuro Badań Historycznych IPN).

Jak czytamy w opisie wydawcy, “Kroniki wojenne” Aurelii Wyleżyńskiej nie są zwyczajnym dziennikiem z czasów II wojny światowej. Ujęte w formę reportażu, sporządzane na gorąco zapiski, tu i teraz chwytające ulotność wrażeń, doświadczenia grozy i śmierci, są ponadczasowym świadectwem terroru i zarazem portretem psychologicznym polskiego społeczeństwa pod niemiecką okupacją.

Tragiczna śmierć autorki w trzecim dniu Powstania Warszawskiego sprawiła, że sama nie mogła już wydać Kronik, choć było to jej ostatnią wolą. Zapomniany dziennik spoczywał rozproszony w archiwach i bibliotekach. Dopiero siedemdziesiąt siedem lat po śmierci Aurelii Wyleżyńskiej, jeden z najważniejszych polskich tekstów wojennych został przywrócony polskiemu społeczeństwu.

Jej zapiski są wyjątkowe, nie tylko na tle epoki, w której żyła, ale również w dziejach literatury polskiej i światowej. To jeden z najbardziej poruszających tekstów wojennych, jakie powstały. Autorka unika oceny, pokazując kontekst, a niekiedy splot wielu okoliczności, które doprowadzają człowieka do stanu okrucieństwa, apatii, bezradności czy nadzwyczajnego bohaterstwa.